Willem Kolff

Willem Kolff, geboren als Willem Johan Pim Kolff te Leiden en overleden op 11 februari 2009 te Newtown Square (Pennsylvania), was een Nederlandse internist die de eerste werkende kunstnier uitvond. Hij was de zoon van een huisarts en studeerde geneeskunde aan de Rijksuniversiteit Leiden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte Willem Kolff zich verdienstelijk in het verzet. Hij stamde uit de familie Kolff, een oud Nederlands patriciërsgeslacht. Willem Kolff emigreerde in 1950 naar de Verenigde Staten. In 1955 verkreeg hij de Amerikaanse nationaliteit. Willem Kolff werd vooral bekend door zijn uitvinding van de kunstnier (in 1943 in Kampen) en zijn levenslange werk aan allerlei andere kunstmatige organen, zoals een hart-longmachine in 1956 en het kunsthart in 1957. In het stadsziekenhuis Stichting Engelenberg in Kampen ontwikkelde hij tijdens de oorlog de allereerste werkende kunstnier waarmee hij één van de grondleggers van de moderne dialyse werd. Voor het maken van de kunstnier gebruikte hij o.a. overblijfselen van een Duitse bommenwerper, een waterpomp uit een T-Ford en cellofaan van de plaatselijke slager. Willem Kolff ontving talloze prijzen en eredoctoraten en werd 4 maal genomineerd voor de Nobelprijs.